Op onze reis in 2004 werd ons ook de vraag gesteld voor een maïsmolen en natuurlijk wilde we hieraan meewerken. Wel hebben we vragen gesteld over het onderhoud en de financiële boekhoudig hiervan. We wilde immers wel dat de mensen betalen als ze met hun maïs langskomen, zodat er financiële reserve’s ontstaan in geval van kleine reparatie’s.

Begin 2009 is eindelijk die maïsmolen gekocht. Ze hebben een deugdelijke begroting gemaakt voor de maïsmolen en een programma voor het gebruik ervan. De hele bevolking, ook van de omringende dorpjes, mag het ding voor een klein bedrag gebruiken en van dat geld kunnen ze de benzine voor de molen betalen en het apparaat onderhouden.

Bij ons bezoek in 2010 hebben we de maïsmolen met onze eigen ogen kunnen aanschouwen en hij ziet er keurig uit. Ook de boekhouding ziet er verzorgt uit.

De opbrengsten van de maïsmolen hebben ervoor gezorgd dat de bevolking van Danyame heeft besloten om hiervan enkele computer en een kleine aggregaat aan te schaffen voor de bibliotheek.

Een geweldig bewijs dat ontwikkelingswerk wel degelijk nut heeft.